Sturing en Ruimte

Wij zien vaak dat organisaties balanceren tussen uitersten als het gaat om belangrijke beslissingen. Maatregelen ontstaan vaak op basis van cijfers en rationele analyses of juist op basis van intuïtie. Een beetje van het een, en een beetje van het ander. Het lijkt een uitermate sterke vorm van balanceren, die ons perfect in de comfortzone houdt.

Sturing en Ruimte

Wij zien vaak dat organisaties balanceren tussen uitersten als het gaat om belangrijke beslissingen. Maatregelen ontstaan vaak op basis van cijfers en rationele analyses of juist op basis van intuïtie. Een beetje van het een, en een beetje van het ander. Het lijkt een uitermate sterke vorm van balanceren, die ons perfect in de comfortzone houdt.

Sturing en Ruimte

Denken in paradoxen is ook wel redeneren vanuit Sturing en Ruimte

Wij geloven echter dat een ‘balans’ nooit de beste oplossing is en helpen organisaties juist te denken in paradoxen. Wij geloven niet alleen dat uitersten naast elkaar kunnen bestaan, maar zelfs dat organisaties het meest wendbaar zijn als je maximaal inspeelt op alle ogenschijnlijke tegenstellingen. Dus niet een beetje van het een en een beetje van het ander, maar het maximum van beide varianten. Wij noemen het denken in paradoxen ook wel redeneren vanuit Sturing en Ruimte. Als Sturing en Ruimte naast elkaar bestaan, kun je als organisatie flexibel en adequaat inspelen op de niet aflatende ontwikkelingen en veranderingen die zich voordoen binnen en buiten je organisatie. Zo ontstaat automatisch verbinding tussen uitersten en wordt meervoudig kijken een vanzelfsprekendheid.

Sturing is iedere vorm van bewuste beïnvloeding. In de wereld van sturing werkt een organisatie met cijfers en metingen om te duiden en vast te leggen wat er in een organisatie gebeurt. Als deze sturing zorgvuldig is ingericht, ontstaat er een helder inzicht in het reilen en zeilen van de organisatie. Daarentegen bestaat het risico dat we een schijnwerkelijkheid voorgetoverd krijgen. Ieder model is immers een vereenvoudigde weergave van de werkelijkheid.

 

Ruimte is het loslaten van elke vorm van gerichte beïnvloeding. In de wereld van ruimte bestaat een organisatie uit individuen met unieke talenten en eigen drijfveren. Samen willen ze doelen bereiken, de professie staat centraal. Het management is ondergeschikt en stelt zich dienend en coachend op. Er wordt gestreefd naar zelfsturende teams en ontwikkeling. De lerende organisatie staat hierbij centraal. Echter, een risico van een te groot ‘samen’ is dat een organisatie richtingloos wordt.